poniedziałek, 7 października 2013

Rozwiązywanie problemów

1. Lista kroków
Lista kroków to instrukcja wykonania algorytmu, szczegółowo wytłumaczona i zapisana w punktach krok po kroku przy użyciu słów oraz symboli matematyczny i logicznych.

Decydując się na zobrazowanie algorytmu w postaci listy kroków przedstawia się opis kolejnych czynności do wykonania w punktach (krokach). Ich następstwo musi być zgodne z kolejnością wykonywania. Polecenia te winny być sformułowane jasno i precyzyjnie, gdyż nigdy nie wiemy, czy kiedyś w przyszłości nie zostanie na ich podstawie napisany program komputerowy. Punkty nie muszą być koniecznie ponumerowane kolejnymi liczbami. Ważne jest, by jednak w przypadku wypisywania ich od np. pauzy uporządkować je chronologicznie. Listę kroków poprzedza się specyfikacją algorytmu, czyli przytoczeniem opisu danych wejściowych oraz wyniku (wyjściowych). Dopuszcza się, by algorytm skończył się w kilku miejscach, zwykle w zależności od danych, na których operuje.

Przed listą kroków należy zamieścić również specyfikację danych. Chodzi o wypisanie, z jakich danych wejściowych korzysta i jakich danych wyjściowych należy się spodziewać po wykonaniu algorytmu.

2. Schemat blokowy
Schemat blokowy (ang. block diagram, flowchart) jest narzędziem nakierowanym na prezentację kolejnych czynności w projektowanym algorytmie. Realizowane jako diagram, na którym procedura, system albo program komputerowy są reprezentowane przez opisane figury geometryczne, połączone liniami zgodnie z kolejnością wykonywania czynności wynikających z przyjętego algorytmu rozwiązania zadania.

3. Arkusz kalkulacyjny
Arkusz kalkulacyjny to program komputerowy przedstawiający dane, głównie liczbowe, w postaci zestawu dużych tabel dwuwymiarowych, pozwalający na automatyczną obróbkę tych danych oraz na prezentację ich w różny sposób.
Najważniejszym narzędziem arkusza kalkulacyjnego są funkcje (matematyczne, statystyczne, daty i czasu, finansowe, bazodanowe, logiczne), za pomocą których wprowadzone do arkusza dane są automatycznie przetwarzane. Możliwe jest także tworzenie różnego rodzaju symulacji.

Za pomocą arkusza kalkulacyjnego można także wizualizować dane, prezentując je w postaci wykresów (kolumnowych, słupkowych, kołowych, liniowych, warstwowych itd.), które pozwalają łatwiej zorientować się we wzajemnych zależnościach i tendencjach.

4. Visual Basic
Visual Basic to język programowania wysokiego poziomu i narzędzie programowania firmy Microsoft. Składnia jest oparta na języku BASIC, ale unowocześniona. Zawiera kilkaset instrukcji, funkcji i słów kluczowych. Nie jest językiem w pełni obiektowym, gdyż nie udostępnia np. możliwościdziedziczenia, czy polimorfizmu. Wykorzystuje technologię ActiveX.

5. Turbo Pascal
Turbo Pascal – jedna z popularniejszych implementacji kompilatorów języka Pascal, zintegrowane środowisko programistyczne, produkt firmy Borland International dla procesorów Z-80 (systemCP/M) oraz rodziny Intel 80x86 i nowszych. Obecnie nie jest już rozwijany. Następcą Turbo Pascala jest Borland Delphi.

6. C++
Język programowania ogólnego przeznaczenia.
Umożliwia abstrakcję danych oraz stosowanie kilku paradygmatów programowania: proceduralnego, obiektowego i generycznego. Charakteryzuje się wysoką wydajnością kodu wynikowego, bezpośrednim dostępem do zasobów sprzętowych i funkcji systemowych, łatwością tworzenia i korzystania z bibliotek (napisanych w C++, C lub innych językach), niezależnością od konkretnej platformy sprzętowej lub systemowej (co gwarantuje wysoką przenośność kodów źródłowych) oraz niewielkim środowiskiem uruchomieniowym. Podstawowym obszarem jego zastosowań są aplikacje i systemy operacyjne.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz